هنوز از در حرم بیرون نیامده بود که چادرش را برداشت؛ روسریش را شل تر کرد و آهی کشید و گفت: داشتم خفه می شدم.
همینطور که بهش نگاه می کردم، چشمم به کیفش افتاد که شاید 2؛3 کیلویی بود
خواستم بگویم، ای چادر چقدر غریبی که صدای تق تق کفش هایش توجه مرا به خودش جلب کرد .......
کفش هایی با پاشنه های آنچنانی که حتی راه رفتن را به سختی انجام می داد
و گفتم: ای چادر چقدر غریبی!!.......
چقدر غریبی که حاضرند کیف پر از وسایل تباهیشان را ساعت ها بر دوش بکشند، اما وزن کم تو را تحمل نکنند.
ای چادر؛ چقدر غریبی، اگر با کفش های پاشنه بلندشان و ... صد بار زمین بخورند با خنده بلند می شوند ......
اما کافیست یک بار با تو برایشان اتفاقی بیفتد، چقدر سریع کنارت می زنند و برای کنار زدنت فلسفه می بافند و آیه توجیه می کنند.
و کـمـی بـاد کـم دارم !
تـا بـه بـنـد بـکـشـم ،
ایـن چـشـم هـای لـعـنـتـی را !
شـایـد کـه خـشـک شـونـد ...
امـشـب تـا صـبـح !!!
++*بــﮧ تَـقــویـم هــآ اِعــتـِــبــآرے نـیستــ اَگــــر خـٌــودتـــ مٌــتـَـحَــوِل شــٌـدی پــیــشـآپـیـش سـال نــٌـو مٌــبــآرکـــ •••
مزاح نوشت: آیِ مجری : کلاه قرمزی برا چی خونه تکونی میکنیم ؟!
کلاه قرمزی : برا اینکه پدرمون در آد
بعدا نوشت: یادم رف اینو بگم که درسته چادر خیلی خوبه ولی داشتن معرفت و خیلی چیزای دیگه ربطی به چادر نداره
من بعضی درسا و حرفا رو از رفقای مانتوییم یاد گرفتم که شاید خیلی کمتر رفقای چادریم به این مسئله ها دقت کرده بودند...
هیچوقت نباید زود قضاوت کردو همه رو یجور دید... عآوره خلاصه....اینم ازاین
!
زهرا
