عجب بزرگ است!

عجب مرد است در دوران نامردی!

چه شجاعتی دارد!

ایمانش، آرمانش و عشقش اهورایی ست! مثال زدنی ست!

محو می شوم در عظمت مردی که منیتش محو شد در اخلاص و اعتقادش!

بزرگ است... بسیار بزرگتر از واژه های من!

بار الها!

هفت شهر عشق را عطار گشت... ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!




دقیقه ای به او گوش می دهی؟!


می گوید:

«در دنیا آدم هایی هستند که به ظاهر زنده اند؛نفس می کشند، راه می روند، حرف می زنند، زندگی

می کنند؛

اما در حقیقت اسیر دنیا، برده ی زندگی و ذلیل حوادث هستند. اینان برای آنکه نمیرند، آنقدر خود را کوچک

می کنند که گویا مرده اند.

اما انسان های آزاده ممکن است کوتاه زندگی کنند

ولی تا آنجا که زنده هستند براستی زندگی می کنند و با اختیار خود نفس می کشند، محکوم اراده ی دیگری

نیستند و دیگران تسلیم او هستند.»

-----------------------------------------------------------
پ.ن: اگر نمی گویی تنها دعا کردن را یاد گرفته...
دعا می کنم آزاده باشی!
آزاده باشم!                                   

 گفتند شهدا را به یاد بسپارید نه به خاک... نشد، نتوانستیم
خدا کند آنانی که به خاکشان سپردیم یادمان کنند...

                                                                     آمین یا رب العالمین


برگرفته از وبلاگ دوست خوبم goddess  @};-                              

{نوشته های من درزیرسقف آرامش : http://www.goddess.blogfa.com }